kaktusi

Trëndafili sheh vetëm lulen e kaktusit, duke injoruar mijëra gjembat e kaktusit.

Nga ana tjetër, kaktusi kapet në tre-pesë gjembat e trëndafilit, duke mos marrë parasysh që ka mijëra gjemba.

Të gjithë kërkojnë një pjesë të vetes tek personi tjetër. Ai shpesh e bën këtë për t’u ndjerë mirë dhe i sigurt.  Ose (për mirë apo keq) diçka e ngjashme me atë që ai ka tërheq vëmendjen e tij.   Trëndafili sheh lulen në gjemba.  Duke kërkuar për një pjesë si ai.

Kaktusi lëviz përtej bukurisë së trëndafilit dhe fokusohet te gjembat.  Sepse rreth tij ka gjemba.

Trëndafili do t’i bëjë përshtypje duke i sugjeruar lulen e kaktusit dhe duke thënë se ai është një lule, ndoshta më e bukur se lulja e tij.  Ose kjo qasje do ta prishë atë.

Ose kaktusi do t’ju thotë se ka më shumë gjemba, se duhet të jetojë me këtë gjë të dhimbshme dhe të shëmtuar mbi të dhe prandaj e kupton shumë mirë.  Ose të dy do të pajtohen dhe do të thonë që edhe ti edhe unë kemi edhe bukurinë edhe dhimbjen dhe mes tyre do të shfaqet një sinqeritet.

Pra miq;  Në fakt, gjithçka përfundon me ne.  Qoftë një trëndafil apo një kaktus, përderisa të gjithë jemi njerëz, ashtu siç jemi dhe do të jemi gjithmonë, njëri prej nesh do të mbajë një pjesë të tjetrit, tjetri një pjesë të tjetrit.  Prandaj kemi gjithmonë ngjashmëri apo konflikte.  Xhelozia jonë.

Është e rëndësishme se në cilën anë do t’i vlerësojmë këta emërues të përbashkët;

Duhet të bashkohemi apo të ndahemi?

Sa shumë kemi nevojë për parimet morale që Zoti ynë na ka mësuar gjatë këtyre kohëve të vështira që po kalojmë.  Le t’i dëgjojmë këto parime së bashku:

“hetoni” është urdhri.  Zoti ynë tha: “O ju që besuat!  Kur një person i pabesueshëm ju sjell lajme, kontrolloni saktësinë e atij lajmi.”  ai urdhëron.  Pranimi i një lajmi që na vjen si i vërtetë pa e hetuar dhe hetuar të vërtetën e tij mund të na çojë në përfundime të gabuara.  Një qëndrim i tillë mund të çojë në situata të padëshirueshme, grindje dhe korrupsion.  Në fund, pendohemi për atë që bëmë.

‘Për të qenë korrigjues.  Bëhet fjalë për zgjidhjen e problemeve mes njerëzve.  Ai është konstruktiv dhe restaurues, jo shkatërrues dhe shkatërrues;  është të jetë unifikues dhe integrues, jo përçarës dhe përçarës.  Është për të bashkuar fuqinë e dashurisë, dashurisë dhe vëllazërisë kundër errësirës së mërisë, urrejtjes dhe dhunës.  Është për të tharë së bashku kënetën e ndarjes dhe konfliktit.

Është për të lavdëruar drejtësinë me urdhrin “Ji i drejtë”.  Është të mos lëmë kurrë të drejtën dhe ligjin, besnikërinë dhe të vërtetën në asnjë rrethanë.

“Mos u tall” është urdhri.  Nuk është për të përbuzur apo përbuzur askënd.  Nuk duhet harruar kurrë se ne u krijuam nga i njëjti esencë si fëmijët e Adamit dhe Evës.

“Kjo është për të shmangur shpifjen e njëri-tjetrit.  Është të përmbaheni nga ofendimi i personit tjetër, qoftë edhe me një shenjë ose aluzion të vogël.  Është largimi nga të gjitha llojet e fjalëve, qëndrimeve dhe sjelljeve që do të dëmtojnë dinjitetin dhe dinjitetin njerëzor.

‘Mos e quani njëri-tjetrin me pseudonime të këqija.  Mos e quani njëri-tjetrin pseudonime”.  Sepse, ashtu si vetë personi, edhe emri, nderi dhe reputacioni i tij janë të denjë për respekt,

“Kjo është për të shmangur bërjen e supozimeve të rreme për njëri-tjetrin.  Sepse supozimi për njerëzit shpesh i mashtron njerëzit dhe i çon ata në mëkat.  Shkakton keqkuptime dhe trazira.

“Kjo është për të shmangur hetimin e gabimeve dhe të metave të të tjerëve.  Mos tentimi për të zbuluar aspektet private të të tjerëve.  Detyra jonë kryesore është të mos harrojmë se gabimet dhe gabimet tona korrigjohen.

“Mos përgojoni njëri-tjetrin.  Mos e tërhiqni njëri-tjetrin nga pas.”  është rendi.  Sepse, detyra jonë është të respektojmë të drejtat dhe ligjet e vëllait tonë edhe në mungesë të tij.  Është të shohim ekzistencën e tij si ekzistencën tonë.  Dinjiteti ynë është të njohim dinjitetin tonë.