Ajetet e Kuranit që kanë të bëjnë me personalitetin e Imam Aliut

وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ

“Atëherë kur Zoti e provoi Ibrahimin me disa obligime, e ai i përmbushi ato, e Ai tha: ‘Unë po të bëj ty imam të njerëzimit’. Ai tha: ‘Bën o Zot edhe nga pasardhësit e mi!’ Zoti tha: ‘Mirësinë Time nuk mund ta gëzojnë mizorët’”. (Surja el-Bekare, ajeti 124)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّـهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا

“O besimtarë, përuluni Allahut dhe nderoni Profetin, por edhe përfaqësuesit tuaj. Por nëse nuk pajtoheni në ndonjë çështje, drejtohuni Allahut dhe Profetit, nëse i besoni Allahut dhe botës tjetër; ajo është më i mirë dhe më i bukuri shpjegim”. (Surja en-Nisa, ajeti 59)

إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ ۝ وَمَن يَتَوَلَّ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّـهِ هُمُ الْغَالِبُونَ

“Miku (i afërmi) juaj i vërtetë është vetëm Allahu, i Dërguari i Tij dhe ata që besuan, që e falin namazin dhe japin zeqatin duke bërë ruku. E kush e ka për mik Allahun, të Dërguarin e Tij dhe ata që besuan, s’ka dyshim se ana (pala) e Allahut është ngadhënjyese”. (Surja el-Maide, ajete 55-56)

أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّي إِلَّا أَن يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ

“Po a është pra i denjë për ta pasuar atë, i cili udhëzon kah e vërteta, apo ai i cili nuk udhëzon përveç nëse e drejton dikush. Ç’është me ju, si po gjykoni?!” (Surja Junus, ajeti 35)

وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ

“Dhe ata i bëmë shëmbëlltyrë që e udhëzonin popullin sipas urdhrit tonë, i orientuam në punë të mira, në faljen e namazit, në dhënien e zeqatit dhe ata ishin adhurues Tanë të sinqertë”. (Surja el-Enbija, ajeti 73)

وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ

“Dhe ne duam t’i lartësojmë ata që u shtypën në tokë, t’i bëjmë udhëheqës dhe t’i bëjmë trashëgues”. (Surja el-Kasas, ajeti 5)

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ

“Dhe prej tyre Ne bëmë prijës që me urdhrin Tonë udhëzojnë, pasi që ata ishin të durueshëm dhe ndaj argumenteve Tona ishin të bindur”. (Surja es-Sexhde, ajeti 24)

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّـهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ۗ وَمَن يَعْصِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا

“Kur Allahu dhe i Dërguari i Tij caktojnë diçka, atëherë as besimtari e as besimtarja nuk kanë të drejtë të sillen sipas mënyrës së vet. Dhe kush nuk e dëgjon Allahun dhe të Dërguarin e tij, ai me siguri ka humbur keq”. (Surja el-Ahzab, ajeti 36)

(Redaksia e revistës “Vlera”, nr. 12, tetor 2014, fq. 17)