PUNA ËSHTË ADHURIM

“Ai i cili nuk punon, kurse shpenzimet e tij janë barrë e të tjerëve, ai është larg mëshirës së Zotit”.

Puna dhe përpjekja janë themel i jetës së njeriut. Njeriu me anë të punës siguron ushqim veshmbathje dhe vendbanim. Me punë dhe orvatje kultivohet toka dhe sigurohen mjetet e së jetës së tyre. Të gjitha të mirat materiale janë si pasojë e efektit te punës.

Shkenca dhe puna janë ato që e kanë sjellë këtë gradë të përparimit. Përparimi i çdo vendi varet nga potenciali e profesionalizmi, si dhe nga përpjekjet e popullatës së vendit përkatës. Nëse populli i një vendi e lë mënjanë punën dhe anon nga përtacia, nuk ka dyshim që do të bie nën duart e të huajve dhe të kolonizohet.

I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të dhe familjen e tij) ka thënë: “Ai i cili nuk punon, kurse shpenzimet e tij janë barrë e të tjerëve, ai është larg mëshirës së Zotit”.

Në Islam puna është adhurim. I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të dhe familjen e tij) ka thënë: “Adhurimi është shtatëdhjetë llojesh, ndërsa më i miri prej tyre është kërkimi i fitimit (riskut) hallall”.

Imam Sadiku (paqja qoftë mbi të) ka thënë: “Bëni selam dashamirësve dhe pasuseve të mi dhe u thoni: Pas namazit të sabahut, nxitoni menjëherë në punë dhe fitoni riskun hallall. Ai i cili përpiqet që të sigurojë të ardhura për familje ngjason me atë i cili ka luftuar në rrugën e Zotit”.

Për sa u përket bujqve, Imam Sadiku ( paqja qoftë mbi të) ka thënë: “Bujqit janë thesari i Zotit për popullin dhe në Kiamet kanë pozitën më të mirë”.

I Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të dhe familjen e tij) kur takonte ndonjë adoleshentë pyetja e parë që ia bënte ishte: Punon ose jo? Punëtorët janë njerëzit më të mirë dhe më të respektuar. Ata prindër të cilët kanë dëshirë që fëmijët e tyre të jenë të lumtur duhet që t’i edukojnë ata që në moshën e fëmijërisë, që të kenë dëshirë për të punuar, në mënyrë që kur të rriten të krenohen me ta.

Shumë prej prindërve nuk janë të kujdesshëm ndaj kësaj çështje të rëndësishme. Të gjitha punët e fëmijëve ata i kryejnë vetë, ndërsa atyre nuk iu japin asnjë përgjegjësi. Këta prindër duhet të jenë në dijeni, që në këtë mënyrë mund t’i shkaktojnë dëm jo vetëm fëmijëve por dhe shoqërisë. Fëmijën duhet stimuluar me punë që në moshën e vogël, siç është kryerja e punëve personale dhe punëve të shtëpisë. Atyre duhet t’u themi: “Fëmija im! Vishi vetë çorapet dhe këpucët, sille lugën dhe kriporen. Rregulloje krevatin dhe ujit lulet, sot ti do ta blesh bukën”.

Kur fëmija të rritet mund t’i japim punë më të vështira dhe më të rëndësishme për t’i kryer.

Redaksia e revistës “Vlera”.