Lumturia në jetën familjare

Hyrje

Shtëpia është një qendër lumturie për jetën familjare. Sado që kjo gjë mund të pranohet teorikisht, jo gjithmonë ajo ndodh në prakikë.

Muajt e parë të martesës mund të jenë shumë të ëmbël dhe pa problem, por rruga në të cilën do të kalojnë të sapomartuarit, nuk është e lehtë. Një proverb thotë: “Në rrugët e shtruara me pambuk ku ju ecni të kapur dorë për dore gjenden edhe gjëmba e guralecë”. Ëndrrat e bukura mund të zveniten nga retë e zeza, dhe si rrjedhojë dashuria mund të avullojë.

Pasioni duhet të pasohet nga një dashuri e arsyeshme dhe e vullnetshme. Të kërkosh që jeta të rrjedhë si muaji i mjaltit, ngjason me dëshirën e një fëmije pesëvjeçar për të thithur gji. Çdo periudhë duhet të vlerësohet në tërësinë e parimeve të veta.

Në fakt martesa është një “art për të qenë i lumtur, dhe për të bërë të lumtur”. Njeriu egoist, që mendon vetëm për veten bën rob të jolumturisë partnerin e tij. Ndërkohë që njeriu po të bëjë të lumtur partneren e tij, lumturohet edhe vetë.

Askush nuk është një “trëndafil pa gjëmba”. Çdokush krahas cilësive ka edhe të metat e tij. Nëse bashkëshortët do të vepronin sipas principit “ai që dashuron trëndafilin duron edhe gjëmbat e tij”, atëherë ata do të arrinin lumturinë e vërtetë.

Në fakt, “vendi i lumturisë” nuk ndodhet shumë larg nesh. Ai është shumë pranë, madje ndodhet brenda nesh. Sokrati thoshte: “Martohuni patjetër! Nëse martoheni me një njeri të mirë, do të jeni të lumtur. Nëse martoheni me një njeri të padurueshëm, atëherë do të bëheni filozof”.

Kush e kërkon lumturinë nëpër kafene dhe lokale, e kërkon në adresë të gabuar. Nuk është e mundur që një njeri, që nuk është i lumtur në shtëpinë e tij, të gjejë lumturinë në asisoj vendesh. Kjo ngjason me një njeri të etur, i cili e largon etjen duke pirë ujë të kripur deti. Sa më shumë të pijë nga ky ujë, aq më shumë do t’i shtohet etja.

Nëse bashkëshortët e bëjnë të lumtur njëri-tjetrin me durim dhe sakrificë, ata do të vrapojnë për të shkuar në shtëpi në mënyrë që të qëndrojnë bashkë.