Qëllimi i martesës

Martesa është nevojë natyrore e gjithë qenies njerëzore. Ajo ka shumë anë pozitive nga të
cilat më të rëndësishme janë:

1. Krijimi i familjes në të cilën njeriu mund të gjejë siguri dhe qetësi shpirtrore.
Personi që nuk është i martuar është sikur shpendi pa fole. Martesa shërben si strehim për çdo
kënd që ndjehet i humbur në shkretëtirën e jetës, andaj njeriu patjetër duhet të gjejë partnerin
e jetës me të cilin do ta ndante gëzimin e dëshpërimin.
2. Instinkti natyror seksual është i fortë dhe i rëndësishëm. Secili duhet të ketë partner
për të kënaqur nevojat e veta seksuale në një ambient të qetë e të sigurtë. Secili duhet të
përjetojë satisfakcionin seksual në mënyrë korekte e të drejtë. Ata që apstenojnë nga martesa,
zakonisht, vuajnë nga dhembjet fizike e psikike. Dhembjet e këtilla dhe problemet e caktuara
sociale kanë pasoja të drejtëpërdrëjta të apstenimit të të rinjve nga martesa.
3. Reprodukimi: Përmes martesës zgjatë jetën gjinia njerëzore. Fëmijët janë fryt i
martesës dhe faktor i rëndësishëm në përforcimin e themeleve familjare si dhe janë burim i
vërtetë i gëzimit të prindërve të tyre Në Kur’anin Famëlartë dhe në hadithe theks i veçantë i
është vënë martesës dhe posedimit të fëmijëve. All-llahu i Plotfuqishëm thotë në Kur’an:
“Edhe një argument tjetër i Tij është se Ai, nga lloji juaj, krijon bashkëshorte…” (30:21).
Pejgamberi s.a.v.a. ka thënë: “Nuk ka ndërlidhje më të mirë të bazuar në Islam se sa është
martesa”TPF
4
FPT
Hazreti Aliu r.a. ka thënë: “Martohuni sepse kjo është traditë e Pejgamberit s.a.v.a..”TPF
5
FPT
I Dërguari i All-llahut ka thënë: ”Kushdo që zgjedh të ndjekë rrugën time, le të vejë kurorë që,
me martesë, të lejë pasardhës (të rrit numrin e muslimanëve) që në Ditën e Gjykimit do të
mund të mburrem para ummeteve (popujve) tjerë me numrin e madh të Ummetit tim“.TPF
6
FPT
Hazreti Rida r.a. thotë: ”Fitim më i madh për njeriun është gruaja besnike e cila kur e shikon
burrin bëhet e lumtur dhe e cila, në mosprezencëne tij, e mbronë pasurinë e tij dhe nderin e
vet.”TPF
7
FPT
Gjer më tani, në këtë kapitull, kemi folur mbi aspektin e kësaj bote dhe të ndjenjave për
martesë, gjë që i posedojnë edhe gjallesat e tjera: dobitë nga jeta e përbashkët dhe
reprodukcioni. Qëllimi parësor i martesës, për njerëzit është ndryshe. Njeriu nuk zë vend në
këtë planet vetëm që të hajë, të pijë, të flejë, të kërkojë kënaqësi apo të lakmojë (pas kësaj
bote-sh.p.) e pasataj të vdes e të zhduket. Pozita e njeriu është më e lartë se këto veprime.
Qeniet njerëzore janë të krijuara të përsosin veten dhe shpirtin e vet duke nxënë dituri, duke
kryer vepra të mira dhe duke u sjellë njerëzisht. Nga njeriu kërkohet të ndjekë rrugën e drejtë
me qëllimi të afrimit te All-llahu i Plotfuqishëm. Njeriu është një qenie e aftë që mund ta
pastrojë shpirtin e vet, madje, duke u larguar nga veprat e këqija dhe duke ushtruar një sjellje
të mirë, arrinë ashtu një pozitë të lartë të cilën as melekët nuk do të mund ta arrinin. Njeriu
është një krijesë që është e përhershme. Ai arriti në këtë botë që përmes udhëzimit të
pejgamberve dhe aplikimit të dispozitave, të cilat ia ka caktuar feja (Islami) të sigurojë fatin,
lumturinë e vet në këtë dhe në botën tjetër në mënyrë që të jetojë një jetë të qetë në botën e
amshueshme.

Prandaj, qëllimi i martesës duhet kërkuar në këtë kontekst shpirtror. Qëlllimi i martesë, për
besimtarin, duhet të jetë largim nga veprat e liga dhe pastrim i shpirtit nga gjunahet. Ajo
patjetër duhet të jetë mjet afrimi te All-llahu i Gjithëfuqishëm. Në këtë kuptim, partneri i
përshtatshëm dhe i mirë zë vend të rëndësishëm.
Kur dy besimtarë, përmes martesës, krijojnë familje, marrëdhënia e tyre seksuale do t’u
ndihmojë në forcimin e marrëdhënieve të dashurisë dhe respektit të ndërsjellë, sepse një çift i
tillë nuk do të jetë i rrezikuar nga anjë degjenerim seksual, defekt i rrezikshëm dhe vepër e

jozakonshme. Pejgamberi i Islamit s.a.v.a. dhe të gjithë imamët r.a. theks të veçantë i kanë
kushtuar institucionit të martesës.
Pejgamberi s.a.v.a ka thënë: ”Kush martohet e ka ruajtur gjysmën e fesë së vet”.TPF
8
FPT
Hazreti Sadiku r.a. ka thënë: “Dy rekate namaz që i falë personi në kurorë janë më të
vlefshëm se shtatëdhjetë rekate që i falë i pamartuari”.TPF
9
FPT

Partneri besnik, i devotshëm dhe i ndershëm luan rol vendimtar në udhëheqjen e një jete të
ndershme dhe fisnike. Të keshë një partner të atillë është një faktor i rëndësishëm nëse
dëshironi t’u largoheni veprave të këqija dhe t’u përkushtoheni kryerjes së obligimeve fetare.
Një çift bashkëshortor i devotshëm, jo vetëm që nuk do të hasë në pengesa në kryerjen e
obligimeve fetare, por edhe do ta inkurajojnë njëri-tjetrin. A është vërtetë e mundshme se
njeriu i cili i beson All-llahut, lufton me nderë në rrugën e Tij duke mos marrë leje nga
bashkëshorja e vet? A është e mundur që cilido besimtar të fitojë, për jetën e vet, në mënyrë
legjitime, t’i respektojë të gjitha principet islame, t’i paguajë të gjitha kontributet e parapara
fetare në mënyrë që t’i ik ekstravagancës dhe të shpenzojë ne vepra bëmirëse, pa pëlqimin e
gruas së vet?

Besimtari gjithnjë do ta thërras partnerin e vet në bëmirësi, ashtu sikur që do ta orientojë
personi i mbrapsht partnerin e vet në shkatërrim. Atëherë është e kuptueshme se, në Islam,
meshkujt dhe femrat që dëshirojnë të lidhin kurorë, këshillohen t’ia shikojnë partnerit të
ardhshëm devotshmërinë dhe sjelljen e mirë, si kushte esenciale.
Pejgamberi s.a.v.a. thotë: “Sikur të dëshiroja që një muslimanit t’ia dhuroj të gjitha të mirat e
të dyja botrave, do t’i dhuroja: zemër modeste, gjuhë që gjithnjë shpreh falënderime, trup
mjaft të durueshëm që t’u përballojë të gjitha fatkeqësive dhe do t’i dhuroja bashkëshorte
besnike e cila gëzohet kur ta shikojë dhe, në mungesë të tij, ia ruan pasurinë dhe nderin”.TPF
10FPT
Dikush shkoi te Pejgamberi s.a.v.a dhe i tha: “Kam një grua që përhërë më pret kur vij në
shtëpi dhe më përcjellë gjer te dera, kur shkoj. Kur më sheh të demoralizuar dhe jo të lumtur,
atëherë, duke më inkurajuar, më thotë: ”Nese je duke menduar për rizk, atëherë mos u
dëshpëro, sepse rizkun All-llahu e siguron, a nëse je duke menduar për botën e ardhshme,
atëherë, le ta forcojë All-llahu mendimin dhe mundimin tënd…”TPF
11FPT

Hazreti Aliu r.a. e ka menduar të njejtën atëherë kur ka folur për Hazreti Fatimen r.a. e kur ka
thënë se ajo për të ka qenë mbështetja më e madhe në adhurim ndaj All-llahut të
Plotfuqishëm. Historia na rrëfen se Pejgamberi s.a.v.a., pas dasmës së Aliut r.a. dhe Fatmes
r.a., shkoi në shtëpinë e tyre t’ua urrojë martesën dhe të interesohej për gjendjen e tyre. E
pyeti Hazreti Aliun r.a.: “Ç’mendim ke për bashkëshorten tënde?” Hazreti Aliu u përgjigj:
”Konsideroj se Fatimeja është mbështetja më e madhe për adhurum ndaj All-llahut të
Plotfuqishëm” Pejgamberi, po ashtu, e pyeti edhe Hazreti Fatimen r a e ajo u përgjigj: “Ai
është bashkëshorti më i mirë”.TPF
12FPT

Hazreti Aliu r.a. në një fjali prezentoi bashkëshorten më të mirë në Islam dhe shprehu
qëllimin final të martesës.